پیشه وای چاک

مروی داد په روه ر و خوا ناس                      هه ر چه ن دیل بی و پی و ده س به سراو

ئه وانه ی وا خوا و خه لک دوسن                  هـه ر چـه ن بـو یـان تـه نـرا بـی  داو

 هه ر چه ن ته م سی داره و نه مان                بالی رراکـیـشی لــه سـه ر یــان

هـه ر چـه ن لـه ژیـر ئـازاره کــان                       رریش بی و بشکی شان و قو لیان

له بیر ناکه ن ئه و چه و ساوه ی                        نـان و ئـاوی خه م و خویـنـه

ئـوقـره نـاگـرن گـه ر بـزانـن                                هه ژاری بی سه رو شویـنـه

                                  به س پیـشه وا 

قه ت ناتوانی چاو ببه ستی و سانا و ساکار  ، ررا ببوری و ، گوی نه داته 

شیوه ن و زار ، ناله ی زامار ،

به رتیل و دیل یاسای خونکار  ؛؛ سته م بگاته ناخی شار  .......

                        پرر به گه روی نه کا هــــــــــــاوار.................